Sciendum est secundum quod in praecedenti lectione
dicebatur in toto processu facto circa
prologum visum est qualiter fides
non subiacet humano Iudicio
consequenter deductum est quod investigatio huma
na
subiacet fidei et per eam dirigitur
fidei et investigationis humanae rationem
ideo non participat fidei rationem ad concedendum proprie
sed ad dirigendum et curandum humanam investi
gationem
ab erroribus et falsis apparentiis
contra veritatem ideo fides sibi
et dabitur sibi audientia ut posset inquirere
veritatem
Et primo circa primum principium positum
scilicet
na
et adducit testes secum contra fidem
primo negantium
piens
in corde suo
adducit philosophos dubitantes
ponentes ipsum esse mere corporalem scilicet caelum
et astra et huiusmodi
fidei arguit quod deus non est a nobis cognoscibilis
et quod ita sic testatur scriptura sacra deum ne
etiam
mo
vidit umquamin
habitat
lucem
etiam dicit de ipso quod de ipso non est scientia nec opinio
nec
Deinde arguitur per rationes probando quod deus non
est a nobis cognoscibilis quia si sic sit ergo cognitio
ipsius dei
et tunc est infinitum cum obiectum est infinitum
et sic anima humana non est ipsius capax
est proportionata potentiae et sic solum est finita et
dei
locabile
distans infinite a suo loco in nullo tempore
finito
locum nisi per formam infinitae virtutis modo
loquendo proportionaliter de loco spirituali deus est
locus spiritualis animarum infinite distans ab
anima propter infinitam distantiam obiectorum
igitur anima non potest eum attingere cognitive
nisi per notitiam infinitam simpliciter quae est nobis
impossibilis simpliciter
deinde probatur etiam nec ad
iutorio
luminis gloriae posset anima ad huiusmodi
notitiam seu cognitionem ipsius dei ele
vari
quia vel huiusmodi lumen esset divina essentia
vel aliquod creatum sufficienter elevans potentiam
animae cognitivam ad huiusmodi cognitionem dei
non potest dici quod sit divina essentia quia
tunc infinite immutaret animam
determinatione supponitur quod quanto aliqua notitia
est perfectioris speciei tanto perfectius immutat
patet illud clare quare inductive fundatur
etiam in ratione quia perfectio notitiae sumitur penes
hoc quod perfectori modo
perfectio
fectioris
speciei et a posteriori perfectio speciei attenditur
penes perfectius
ta
tota latitudine cognitionum creaturarum quae in infinitum
procedit ascendendo secundum perfectionem specificam
notitia ipsius dei est supra totam latitudinem
latitudo
tudo
infinite immutat igitur notitia dei perfectio
ri
modo quam infinite
si daretur
ista est fortior ratio tenentium quod deus non
potest esse notitia creaturae et supplere vicem
speciei et volitionis
rippa
et volitionis est notitia infinita quoad
speciem et infinita quoad gradum
Sed mihi
videtur cum sui reverentia quod istud non sit multum
bene dictum in materia quia eo ipso quod est infinita
quoad speciem est infinita simpliciter et sic infi
nita
infinita
simpliciter
ad
gradum non propter hoc esset infinita simpliciter
tamen in latitudine entium esset perfectior
quam infinita albedo si daretur ideo solutio
non videtur vera quia sicut tactum est perfectio
notitiae simpliciter magis attenditur
speciem quam
divina supplens vicem speciei est infinita
finite
lumen gloriae elevans animam sit aliquod
creatum ex eo quod divina essentia est immen
sa
et incomprehensibilis a creatura igitur non
potest esse aliqua species vel notitia crea
ta
ipsam essentiam divinam secundum quodlibet
sui repraesentans
Et in istis rationibus
cumque
hic in via et videbitur in solutione istarum ratio
num
de utraque notitia
Item
est simpliciter infinita Istud patet proportionando
notitias secundum proportionem obiectorum nam generaliter
perfectioris obiecti est perfectior cognitio et specialiter
loquendo de notitia intuitiva modo latitudo notitiarum
creatarum est infinita scilicet continue ascendendo secundum
notitiarum perfectionem quia quacumque data potest
dari in duplo perfectior in triplo et sic in
infinitum sicut contingit de obiectis ipsarum notitiarum
modo obiectum increatum scilicet ipse deus est per
fectior
quam tota latitudo obiectorum creatorum igitur notitia
ipsius erit perfectior quam notitia infinitorum
obiectorum creatorum et tamen notitia infinitorum
obiectorum creatorum si esset
Et si dicatur quod non est eadem proportio cognitionum
inter se sicut obiectorum ita quod non semper oportet quod
obiecti perfectioris in duplo
in duplo
duabus notitiis quarum una est dupla ad
aliam
obiectum duplae perfectionis si enim non sufficiat
capiam obiectum in centuplo vel millecu
plo
perfectius quod sufficiet causare notitiam
in duplo perfectiorem et sic augendo continue
proportiones obiectorum intantum quod semper dupla
bitur
notitia cum sit processus in infinitum in
obiectis continue ascendendo secundum perfectionem
specie
semper duplando notitias et in multis
habet locum ista augmentatio proportionum
Item
talis dei notitia esset perfectior quam esset una alia
quae esset infinitorum obiectorum creatorum et cuius
libet
distincte sed illa esset infinita igitur etc
Et istam rationem facit idem quod autem notitia
ipsius dei esset perfectior quam notitia infinitorum
obiectorum creatorum et cuiuslibet distincte si essent patet
quia deus est perfectius obiectum in se quam tota multi
tudo
infinitorum obiectorum creatorum si esset
sic quia per talem cognitionem intuitivam deus apparet
bonum finitum vel infinitum non potest di
ci
quod apparet bonum finitum quia tunc aliqua creatura
posset apparere intuitive melior deo et
consequenter diligibilior et consequenter sic videns posset
rationaliter Deo praeferre creaturam non potest dici quod
apparet bonum infinitum quia tunc comprehenderetur quia
cognosceretur secundum quodlibet sui
per comparationem distantiae localis obiecti sensibilis
a sensu nam propter magnam distantiam sensus decipitur
circa obiectum proprium et iudicat rem minorem
esse quam sit ita proportionaliter de visu intellectua
li
propter infinitam distantiam decipitur circa
obiectum suum infinite ab eo distans et per consequens
non possumus habere veram
deo
Item ex parte obiecti si esset aliquod luminosum
infinitum quod infinite distaret a visu vi
sus
non iudicaret ipsum esse infinitum igitur
ita erit de visu spirituali
Item etiam ex parte
apparere obiectum remissius vel et minus quam sit
ergo si potentia in infinitum distet ab obiecto
in infinitum
cuius lux solis videtur remississima Istud etiam patet
de oculo nocti coracis
sui visus iudicat lumen solis remississimum
intantum quod iudicat ipsum non sufficere ad videndum
non sequitur quod sit sicut enim non sequitur
est
cuum
est etc quia sicut dicit
imaginatum non est credendum
Item
potest probari quia si posset evidenter probari
non exiret limites animae creatae nec etiam
esset articulus fidei quia fides est de hiis quae
excedunt facultatem humanam
rationes quae tangunt alias materias quae re
servabuntur
loco suo et istae sufficiant pro praesenti
Nunc autem restat aliqualiter declarare
materiam pro cuius declaratione et veritatis circa
distinctionem quae ordine doctrinali debet esse
prima licet propter divisionem libri
loco non posuerit et bene secundum intentionem suam etc
distinctionis et inquisitionem veritatis
erunt
erunt sex primus erit utrum de deo possit
haberi notitia incomplexa hic in via
erit de
3us erit utrum aliquod praedicatum de deo et creaturis
univoce praedicetur
ponatur
sub aliquo decem praedicamentorum
articulus erit
demonstrabile
rationes iam factas
articulum resolvendo materiam ad divinam pro
videntiam
quam praemisi pro
omnia debite gubernantem
quod naturalis communicatio rerum est
conservatione maxime propter animalia ut fugiant
disconvenientia et convenientia prosequantur
secundum
sunt facta propter hominem
sunt facti propter hominem licet sint speciei superioris
et ant
elementa propter mixta
et animalia propter hominem
quod res non possunt
nec cognosci eo quod sensibile positum supra
sensum non facit sensationem ut dicit
lapis non est in animaIdeo divina providentia
sed species lapidis
videndum est unde consurgit quod aliqua notitia
sui obiecti repraesentativa sit
obiectum sit sui ipsius intentionaliter diffusivum
Ita quod hic sunt duae difficultates una est ex
qua radice notitia dicitur sui obiecti esse re
praesentativa
obiecti vel ex natura specifica vel ex qua alia causa
diffundere et multiplicare sic species ipsius re
praesentativas
et primo dicam unum
et non finiam
in lectione sequenti quia intendo aliqua dicere
quae non reperio in scriptis etc
Quantum
ad
respondet quod obiectum
materiale potest concurrere obiective ad cau
sandum
huiusmodi notitiam intuitivam in potentia
cuius principalis radix est quia dicit ipse nulla
res agit ultra gradum proprium igitur nulla
res materialis agit aliquid
cuiusmodi sunt praedictae notitiae intuitivae ut
videtur et ad hoc facit tres rationes sed
videtur quod omnes suae rationes fundantur in hoc
quod
prima ratio stat in hoc quod nullum obiectum materiale potest
immaterialiter agere ergo non potest producere huiusmodi
notitiam quia videtur esse
agit perfectius quam q
materiale ut dicit est perfectius materiali
tunc obiecta materialia in sacramento altaris possent
agere in organis corporis christi ibidem existentis cale
faciendo
frigefaciendo quod non conceditur
conclusio quam ponit quod nec qualitas materialis agit
intensionaliter producendo notitiam intuitivam
sui ipsius quia
ipse enim incipit a superiori quia primo dicit
quod non quaelibet substantia
ad sui notitiam obiective et consequenter dicit quod nec
qualitas materialis et ut brevius tangam radicem
suam ipse supponit tria
primum est quod tota latitudo
accidentium sit simpliciter infinita
latitudo specierum
finita in genere accidentium
obiecto alterius speciei correspondet notitia alterius speciei
Istis dictis
quod causet notitiam sui obiective in potentia
capiatur obiectum perfectius causabit notitiam nobiliorem
et sic ascendendo et sic dabitur certus numerus et sic
data infima continue ascendendo ex quo tota lati
tudo
est solum finita tandem devenietur ad
Item dato
quod species non se haberent sicut numeri ex quo totum
genus
et sic tandem deveniretur ad
vel diceretur quod proportionaliter sicut obiecta crescunt secundum
perfectionem ita et notitiae ergo etc
autem est de me ego tenebo conclusionem contrariam
respondendo ad istas rationes et ad primum
dubium motum scilicet an notitia ex sui natura sit
sui obiecti repraesentativa et sic sua
prima habet satis magnam apparentiam concessis
suppositionibus
quod sint