tactum est de principiis nostrae theologiae
Circa quod consequenter advertendum est quod omnia principia
vel conclusiones affirmantes vel explicantes divinae per
fectiones
excellentiam vel nobilitatem reducuntur
tamquam sequentes ad istud principium deus est probatur
nam ex quid nominis Dei sequitur quod in ipso
est omnis perfectio omnipotentia libertas contradictionis
et sic de aliis
igitur sequitur quod omnes conclusiones vel principia
explicantes vel affirmantes divinae perfectionis
excellentiam perfectionem et huiusmodi reducuntur
ad illud principium deus est sicut sunt istae
conclusiones deum habere omnipotentiam habere immensam
gloriam et huiusmodi
deus potest facere quidquid positivum non impli
cat
contradictionem
mentissimum
sapientissimum et generaliter omnes
conclusiones dantes sive affirmantes vel ex
plicantes
ipsius perfectionem possunt reduci ad
deum esse sicut per dei gratiam reducentur loco
suo
ex consequenti etiam sequitur istud principium deus
est summae providentiae
deus est et deus est summae providentiae redu
cuntur
omnes theologicae veritates
principium reducuntur omnia opera pietatis et omnia
quae fecit christus ad salutem et redemptionem
generis humani ita breviter quod in generali re
ducuntur
omnes conclusiones et principia theologiae
ad ista duo principia et ista est recte doctrina
attendentes ad deum oportet
credere quod deus est et quod remunerator est
et illud
tor
est includit quod deus est summae providentiae
ficialiter
quae licet non sint
principiis tamen sunt hominis volentis artificialiter
in theologia procedere directiva
primum est quod tangit
allegatum est scilicet debilitas humani ingenii
et post per dei gratiam bene applicabuntur ad propositum
unde dicit
in tantum quod si consideretur habitu
tamquam ex nobis
do
creaturae ad deum dicit
alter quod deus se habet respectu creaturarum per modum
sigilli in liquido ita quod creatura continue
requirit assistentiam continuam ipsius dei ad
eius conservationem
probabile est dicere sicut dicit
quod creatura habet esse ab extrinseco scilicet a deo
assistente continue ipsi creaturae
Aliud primum
principium
regula in perfectione ad quam reducuntur
omne bonum omne Iustum omne decens
et istud videtur esse magnae utilitatis secundum quod
videbitur inferius secundum enim quod tactum est omnis
veritas considerata ut est extracta et
derivata a divino exemplari est theologicae
considerationis et reducibilis ad illud principium
deus est ita omnis bonitas ex eo est
bonitas quia est derivata et extracta a prima
bonitate et ita recurrendo in singulis fons
et origo est omnibus quod deus est sic est
quo sequitur quod humanum iudicium non est sufficiens
regula iusti vel rectitudinis
tendum
quod
non est ultimata regula ad quam reduci debent
actus morales et huiusmodi
quod deus non vult se fore ad extra quia bonum
est sic fieri sed viceversa bonum est sic fieri
quod deus vult sic fore et in hoc funda
bitur
una satis
est ex parte obiecti determinatio divinae voluntatis
ad hoc quod sic vel sic regatur
vel status gratuitus et omnia huiusmodi
Ex quo
sequitur quod absolute posset esse bonum quod omnes
angeli mali et
ti
et quod omnes existentes in paradiso
rentur
rentur
humanum istud videtur denegare divinam pie
tatem
et misericordiam et tamen non est ita quia istud quantum
est de se non esset bonum vel malam nisi in
reductione et ordine regulae divinae ad intra
ideo eo ipso quod deus vult sic illud est optimum
sive bonum
in humano iudicio in inquisitione circa materiam
reprobationis illorum qui
sicut scriptum est de
essent
quia resolvendo se secundum iudicium humanum si non
esset fides videtur ex quo antequam aliquid
boni vel mali egissent si unum odio ha
buisset
et alium amasset quod deus esset accep
tor
personarum Et istud clarius potest patere
tenendo quod homo non praescitur propter mala
opera quae faciet in futurum vel praedestinatur
propter bona opera quae faciet in futurum sicut
post per dei gratiam tenebo
enim cum istis duobus videlicet quod aliquis repro
baretur
et aliquis approbaretur antequam
aliquid boni vel mali egissent nec etiam hoc
fieret propter bona vel mala opera per eos posterius
perpetranda
stando in humano iudicio quod deus esset ac
ceptor
personarum
divinam misericordiam et bonitatem ideo in talibus
non debet homo resolvere se finaliter ad
iudicium humanum sed ad divinam regulam Item
Item non est recurrendum ad iudicium humanum
de cruciatis perpetuo propter minimum peccatum mortale
quia prima facie stando finaliter in iudico hu
mano
diceretur quod istud non esset bene nec iuste
factum quod est falsum
Item etiam non est standum in hu
mano
iudicio de infectione animae in primo
instanti sui esse in corpore in quo anima inficitur
et tamen in illo instanti
operari
deret
in illo statu
regula sibi derelicta non posset Iudicare
qualiter hoc esset iustum et optime factum
quia ultimata resolutio in talibus est quod deus
vult sic fieri ideo illud est iustissime et optime
et misericordissime factum
est radix ex qua
radicem sui erroris quia stetit finaliter in iu
dicio
humano
valde durum videtur et quod excluderet divinam
misericordiam vel includeret crudelitatem quod homo pro
uno peccato mortali perpetuo cruciaretur quia
non advertit bene ad ultimam et finalem
radicem huius
totalis radix est quod deus vult sic fore
ideo sic esse est bonum Ita quod deus est fons
et origo omnium bonitatum et omnium veritatum
Ex quo sequitur quod pro satisfactione murmuran
tium
sufficit declarare praesumptionem et falsam
da
dicta sua
quod eis appareat eorum praesumptio et falsa
ginatio
ginatio
est quia finaliter resolvunt se ad iudicium
humanum modo iudicum humanum saepe est falsum
et de malo iudicat bonum et econtra saepe etiam
contrariatur iudicio divino ideo ex praesumptione
procedit deceptio eorum quia debent se resol
vere
finaliter ad hoc quod deus vult sic fieri
Ideo sic fore est bonum et istud debet eis
sufficere
Ex quo sequitur quod quicumque perfecte
caperet divinam providentiam utique iudicaret
omnia fieri optime et perfectissime quia
humanum
provenit ex ignorantia divini consilii ubi
advertendum est quod aliqua sunt quae fiunt ex iudi
cio
humano et divino sicut collatio beneficorum
in generali
sunt ex iudicio divino aeque bona tamen sicut illa
quae fiunt ex iudicio humano et divino incapta
bilia
a nobis sicut malorum exaltatio virtuo
sorum
infamatio quae omnia fiunt propter bonum
finem ex consilio divino licet lateat nos
Aliud principium potest poni generale quod nisi quis
ponat obicem gratiam dei consequitur dum
tamen sit in statu viae et in statu rationis usus
Ita quod regula generalis potest esse quod nisi
quis ponat obicem hic in via et sic in
statu usus rationis gratiam dei consequitur
et per istam regulam salvatur multitudo
natorum
natorum
praedestinati possunt salvari nisi ex parte
sui ponant obicem quia deus vult omnes
ut dicit
salvos fieri
multitudo errantium quam non errantium hoc
provenit ex parte ipsorum ponentium obicem
Aliud principium doctoribus approbatis in hiis
quae tangunt fidem et sacrae scripturae exposi
tionem
ubi non contradicunt et nisi materia
si speculativa pure credendum est sicut
nam credendum est quod in quocumque sacrae scripturae
passu aliquid exponunt de sacra scriptura
et exponunt secundum dicta sacrae scripturae in alio
passu Ideo semper exponunt ad sensum verum
licet non sub eisdem verbis Item propter vehe
mentem
laborem circa sacrae scripturae expositionem
sunt velut artifices nos autem
discipuli igitur credere debemus eis considerata bonitate
morali ipsorum docentium
vel quae non tangit fidem vel ubi contradice
rent
non esset eis semper credendum sed loquendum
esset exhibendo eis reverentiam debitam et hoc
docet
non habentibus fidem non est credendum nec eorum
dicta sunt auctoritates nec debent aliquem movere nisi
prout sunt consona rectae rationi vel fidei vel
sacrae scripturae
non est credendum nisi altero modorum scilicet vel quia
consonant rationi vel quia consonant fidei vel quia
consonant sacrae scripturae vel sint approbata
per usum doctorum implicite
de muliere captivata de qua praeceptum est
Item etiam
posuit ab
nisi fuissent villi homines et mendaces
qui forte propter iactantiam vel vanam gloriam
vel aliquid huiusmodi non timuerunt mentiri
et ponere multa sine apparentia et ratione
sed praesumptiose
no
nativitatis sol et mercurius erant in signis oppositis
ipse enim ibidem loquitur de astrologia et
tamen
principia astrologiae sol et mercurius semper sunt ita
proprie ad invicem quod propter propinquitatem mercurii
ad solem numquam possumus videre mercurium
Aliud exemplum est de uno qui in libro
erant villi suspecti de mendacio
dicta sua sunt a nobis ignota
est nobis nota non suspecta de mendacio
ideo debet a nobis capi et dicta illorum
praedictorum omitti
ita esset dicendum de
quia
fidei nostrae et rectae rationi
abradatur sicut in hoc quod ponit aeternitatem mundi
abradatur tamen hoc solum posuit opinative ut
alias allegatum est in
Alia principia
theologiae non ponam nisi quando materiae requirent
quia principia theologiae habent probari per sacram scripturam
et econverso sicut dictum est alias et etiam in sacra
scriptura est vera circulatio sicut alias tactum
est
non tamen modo intrando sed solum tangendo modum
introitus
fuit mota quaestio utrum in casu iudiciali fidei per
traditionem pure humanitus ad
iudex
protestata fuit ista conclusio quod fides non subicitur
humano iudicio
na
investigatio respectu fidei est tamquam
cuius sunt duae conditiones primo
Et primo incipiam a tertia distinctione, quia
ibi incipiendum est quia ibi tangit de esse
dei cognoscibili
etc Et primo videbitur utrum deus sit a nobis
cognoscibilis et primo adducentur auctoritates insipientium
dicentium in corde suo non est Deus
bitantium
utrum deus sit adducendo cadu
cos
ponentes deum mere corporalem scilicet caelum
et alios ponentes ipsum esse stellas et huiusmodi
deinde arguetur ex propriis dictis sacrae scrip
turae
quia scriptum est quod deum nemo vidit
scriptum est etiam quod
umquamdeus inhabitat
et de ipso dicit
lucem
nysiusde ipso non est scientia nec fantasia
etc
et consequenter faciam rationes quod deus non possit
a nobis cognosci