Responsio est facilis penes ima
ginationem
illius supremae notitiae. Valde
enim imaginale est quod sint plures notitiae distinctae
idem repraesentantes. Verbi gratia, possibile est quod sit aliqua
notitia quae modo repraesentet etiam Deum et nullam creaturam.
Potest iterum esse una alia, quae non repraesentet nisi
Deum, quae magis assimilabitur primae luci quam prima.
Ita quod possibile est quod sint duae notitiae, quae non reprae
sentant
nisi idem, et tamen una perfectius repraesentabit
quam alia. Et istud induxi ad ostendendo quod nedum quo
ad
istam multitudinem, quae est omnium cognoscibilium possibilium habuit
anima Christi cognitionum, sed habuit suprema in speciem possibilem,
quia Deus dedit sibi tantum quantum potuit et exten
sive
et intensive. Et ideo cum reverentia ipsius
dicens quod: si Sortes et Plato cognovissent istam
conclusionem 'triangulus habet tres' etc., aeque
perfecte cognovisset unus sicut alter. Verum est
dicit ipse quod de triangulo unus potest habere
notitiam perfectiorem quam alter; sed quantum ad illam
conclusionem, aeque perfectam notitiam habuisset unus sicut
alter. Et consequentur dicit quod: si Sortes cognoscat triangulum
habere tres, etc. aeque perfecte, cognoscit sicut Deus
cognoscit, quia Deus respectu huius conclusionis triangulus hoc[?] etiam
adaequate cognovit finite sicut Sortis, licet
de substantia[?] illius conclusionis habeat infinitas cognitiones