⁋ Ex his etiam
patet quod ista distinctio est tantum nominum connotantium non rei hec
vel illa habentis subiecta: vt quidam intelligunt et dicunt magnscunmdum
in
tellexisse. Nsam omnis res subiecta misericoriae dei est subiecta iusticie: et
econverso et opus omne misericordia est opus iusticie: et econverso cum misericorida et iusti
cia sint precise vna dei esentia: et ideo nulla res est subiecta
mi
sericordie que non sit subiecta iusticie et econverso sed talis distinctio
vtique secundum magiscunum et secundum veritatem est huiusmodi nominum. Nam vni
ali
quid est subiectum quod non alteri: sicut illud quod significatur quoquo modo:
vel datur intelligi per nomen: dicitur illi nomini subiicere vel esse
subiectum: aliquid enim determinate datur intelligi et consignificatur per
hoc nomen misericorida: quod non significatur per hoc nomen iusticia et
econ
ra: vt supra patet. Item subdit. ibidem magister aliud dubium di. Sed secundum
hoc occurrit quaestio quo ex aliis ostendatur iustus: et ex aliis
mi
sericors cum sit ei idem esse iustum et misericordem. Si enim sed
ean
dem rationem dicitur iustus et misericors: ex eo tempore quo intelligitur
iu
stus intelligitur misericors et econuerso. Et respondet. Sed dixi
supra: quod cum diciter deus misericors: ita eadem essentia diuina
si
gnificatur: et secundum eam idem praedicatur: vt etiam quaedam diuersa intelligantur:
intelligimus enim per hoc miseratorem et iustum iudicem. innuens per
hec verba quod non eadem ratione dicitur iustus et misericors: sed alia et
alia: non quia aliud per vnam in dei essentia importetur quam per aliam: sed
qui aliud extra deum connotatur.