⁋ hoc
confirmatur ex intentione Aug. eiusdem. 12. super Gen. ad litteram. vbi
loqui
tur de raptu pauli. vbi vult quod ipse habauit tunc visionem de deo
facialem quam intuitiuam vocamus. Et distinguens illam ab aliis. dicens
sententialiter quod est illa qua immediate ipse in seipso videtur: non in aliqua imagine ocu
lis corporalibus opposita: vt vidit Moyses: aut interiori spiritui
praesentata: vt Ysa. In hoc igitur praecise videtur consistere differentiam horum
modo
rum cognoscendi scilicet intuitiue et abstractive: quia scilicet quod intuitiue cogsci
tur: cognoscitur in seipso absque meo: cognito. Quod vero cognoscit
ab
stractiue per medium cognitum: nec quantum ad intuitiuam noticiam
inter
est quod obiectum realiter existat: vel non existat: quia si existit et immediate
cognitio terminatur ad ipsum: est illa notitia intuitiua eius. Similiter si
non existit: et aliqua noticia terminatur ad ipsum immediate id est si ipsum
immediate cognoscitur intuitiue cognoscitur: et ista notitia est eius intuitiva.
Similiter si noticia eius immediate non terminetur ad rem sed ad
eius repraesentatiuum: siue illa res existat siue non: abstractiue co
gnoscitur: et ideo si significatam vocabuli velit quis ponderare: ta¬
lis noticia videtur dicenda abstractiua: non quia abstrahat ab
exi
stentia rei: quasi ipsa existentia non possit abstractiue cognosci: nec
qui abstrahit a conditionibus singularibus: sed quia quodammo
ab
strahit a praesentialitate obiectiua rei cognite. Nam in tali
no
ticie modo: non obiicitur ipsa res immediate menti secundum se: vt dictum
est: sed aliquod eius repraesentatiuum: et ideo quasi absens videtur cognosci res
ipsa. notitia vero intuitiua dicitur quia immediate ipsa res cognita
ob
iicitur et ipsa praesens est obiectue menti: esto quod non sit praesens essentialiter:
in
mo etiam si nullibi existat: dummodo tunc ipsa in se immediate noscatur
si
hoc possibile sit.